Een groot gedeelte van de dag ben je bezig met dingen doen. Je lichaam is altijd in beweging en je bent voortdurend aan het plannen, organiseren, oplossen en regelen. Als de ene klus is geklaard, ben je in gedachten alweer bezig met de volgende. En heel lang gaat dit eigenlijk best goed en voel je voldoening aan het einde van de dag. Maar er komt een moment waarop je merkt dat het niet zo soepel meer gaat, dat je het lastig vindt om je te focussen, dat je moe wordt, dat je kribbig bent etc.
Onvrede, vermoeidheid of lichamelijk ongemak, zullen je dwingen om gas terug te nemen, hoe lastig je dit ook vindt, je kunt niet anders.

Wil je werkelijk uit deze cirkel stappen dan is er meer nodig dan alleen gas terugnemen. Ontspanning op dagelijkse basis is hard nodig om ruimte te maken voor jezelf. En ruimte voor jezelf krijg je door ‘even niets’ te doen en je bewust te worden hoe jij je voelt en wat je nodig hebt.

Gedurende de dag heb je voldoende gelegenheid om jezelf weer even in balans te brengen en de kalmte te ervaren. Maar zie je die momenten ook en benut je deze? Het belangrijkste wat je hiervoor nodig hebt, is bewustwording! En juist dát blijft lastig, want als het gedurende de dag heel druk is, vliegt deze voorbij en ervaar je spanning of stijfheid in je lichaam, voordat je het goed en wel beseft.

Het kan helpen om er een gewoonte van te maken om tenminste een keer ’s ochtends en een keer ’s middags jezelf uit je hoofd te halen en jezelf figuurlijk even te ‘thermometeren’: hoe hangt de vlag er op dit moment bij? Wat tref je aan? Kun je misschien even kort een ademhalingsoefening doen om jezelf te resetten?

Uit onderzoek blijkt dat lichaam en geest veel meer verbonden zijn dan we dachten. Spanning heeft dus direct zijn invloed op je lijf, ook al is het niet altijd direct voelbaar, er gebeurt wel degelijk iets. Hoe kun je dit dan doorbreken als de stressfactoren in je omgeving zelf lastig aan te pakken zijn?

Op basis van de ervaring die ik de afgelopen tien jaar met vele klanten heb mogen opbouwen, blijkt dat twee dingen heel belangrijk zijn: enerzijds het ombuigen van de spanning naar ontspanning, anderzijds het verkrijgen van inzicht in de veroorzakers van spanning.

Het lichaam en de signalen die het afgeeft kunnen daarbij als eerste indicator worden gebruikt. Het is helaas niet zo dat een typisch lichamelijke klacht altijd een zelfde psychisch verband heeft. Iedereen kent namelijk zijn eigen specifieke spanningsophopingen in het lichaam. Waar voor de een prestatiegerelateerde stress tot nek- of schouderklachten leidt, kan het voor de ander juist op de gewrichten slaan.

Je lichaam is dus een perfecte ontvanger om stress te vertalen, alleen wij zijn zo gewend om op te gaan in onze gedachten, dat ons lichaam vaak het onderspit moet delven en we klachten pas in een laat stadium herkennen. 

Dus als je iets wilt veranderen, begint dat altijd met het gaan opmerken. Zónder je eerst gewaar te zijn waar je spanning ervaart en hoe dit veroorzaakt zou kunnen zijn, is een ontsapnningsoefening slechts een lapmiddel en blijven je klachten bestaan. Dus als je de stress die ervaart wilt gaan doorbreken, zul je je bewust moeten worden hoe jij reageert. En juist daar ontbreekt het vaak aan zie ik bij mijn klanten! 

Als de druk groot is, als je middenin de chaos zit of als je het gevoel hebt geleefd te worden, dan is het nauwelijks mogelijk om naar jezelf te kijken en inzicht te verkrijgen. Rust is het allereerste begin van waaruit iets anders kan gaan groeien: waarneming, observatie en inzicht. Pas wanneer je rust hebt, ontstaat er afstand en alleen met afstand kun je waarnemen. Rust ---> Afstand ---> Waarnemen