In dit artikel wil ik graag inzoomen op onze emoties. Emoties zijn een belangrijk onderdeel van ons mens zijn. Zonder emoties –zowel negatief als positief– kunnen we ons leven niet beleven in alle gradaties waarin het zich aan ons voordoet. Emoties geven je het gevoel dat je leeft, dat je bestaat. Met andere woorden, emoties maken het leven, de moeite waard. Zonder emoties zou ons leven saai en kleurloos zijn, want stel je voor dat je geen emoties bezat, dan zou de wereld eigenlijk niet meer dan een aaneenschakeling van gebeurtenissen en feiten zijn. Juist door onze emoties veranderen deze los staande gebeurtenissen in een levende en afwisselende ervaring!!

We ervaren allemaal een grote variëteit aan emoties, van lichte wrok tot grote woede en van vredige kalmte tot opperste staat van geluk. En al die emoties voel je terug in je lichaam. En juist omdat we deze grote verscheidenheid aan emoties kunnen ervaren, verschillen wij van dieren en kunnen wij ons leven écht beleven in alle gradaties die zich voordoen en maakt het ons leven zo interessant.

Er komen altijd dingen in je leven voorbij die iets met je doen, maar hoe jij erop reageert, verschilt van hoe de ander erop reageert. Wat voor de één stressvol is, kan voor de ander juist een uitdaging zijn. En het kan zijn dat je je niet altijd bewust bent van je diepere gevoelens en hoe deze je lichaam, energie en gedachten en relaties beïnvloeden, maar ze zijn altijd in jou aanwezig.

Tot zover is er niets aan de hand. Maar het wordt echter pas een probleem als wij emoties indelen naar: ‘gewenst’ en ‘ongewenst’. Dit zorgt ervoor dat lastige gevoelens als ‘frustratie’, ‘angst’, ‘onzekerheid’ als het even kan vermeden worden of erger, genegeerd, terwijl de fijne gevoelens als ‘geluk’ moeten worden nagejaagd.

En dat is een erfenis uit onze cultuur die al eeuwenlang wordt doorgegeven. We hebben geleerd om te kijken naar emoties als ‘goed’ of ‘slecht’. Dat is inmiddels zo’n automatisme geworden dat we er niet omheen kunnen: we hebben geleerd dat positieve gevoelens (aardig, blij), fijn en goed zijn en dat negatieve gevoelens zoals bijvoorbeeld ‘woede’ eigenlijk ongewenst zijn.

Een belangrijk gevolg van dit onderscheid in ‘gewenst’ of ‘ongewenst’ is dat we negatieve of slechte gevoelens onderdrukken of ontkennen omdat we ze niet mogen of willen hebben. Maar wat richten we dan aan bij onszelf?

Het resultaat is dat de meeste mensen niet goed meer in staat zijn om gevoelens te herkennen en te erkennen omdat we geleerd hebben onszelf te censureren. Het vervelende is echter: emoties laten zich niet wegstoppen en zonder een uitweg naar buiten, slaan ze zich op in je lichaam, waar ze er op een later moment weer uit kunnen komen.